(verschenen in Den Haag Centraal van 8-3-18)
Marcel Keizer kreeg de zak, Erik Ten Hag kwam. Nou, dat schoot op. Ajax mag inmiddels hopen op hooguit een tweede plaats. René Hake moest weg bij Twente. Zijn opvolger Gert-Jan Verbeek heeft minder punten gehaald, maar zal de Tukkers volgend jaar kampioen maken, aangezien ze dan in de eerste divisie spelen.
Bij Sparta moest de ‘kroonprins’ van het Nederlandse trainersgilde Alex Pastoor weg, Napoleon Advocaat kwam.
Dankzij de vrijgevigheid van de ADO-buren werd afgelopen weekend eindelijk een overwinning behaald. En wat ik je brom, met Twan voor Tan zal RTL Live echt geen kampioen worden.
Ontslag, het hoort bij het leven, ook mijn carrière kent niet alleen maar glorieuze momenten. Ik heb ooit overwogen om een tragikomisch boek of artikel te schrijven, getiteld ‘Mijn ontslagen’.
In ZZP-land en specifiek in de omroepwereld gaat het er vaak stuitend lomp aan toe. Zo mocht ik jaren her als presentator van het – echt waar! – succesvolle programma ‘De ASO-show’ in de Nieuwe Revu lezen dat Anita Witzier als mijn opvolger was aangetrokken. Ach, met zo’n titel kan je zoiets verwachten, zeg je dan met een dappere glimlach. Maar ondertussen.
Zo was er een hoofdredacteur van Metro die mijn jarenlange medewerking als columnist met een kort mailtje beëindigde. Dat hij later behalve als mens ook als politicus een totale mislukking bleek heb ik glimlachend gadegeslagen.
U begrijpt, het is vrijwel onmogelijk om met dit soort verhalen niet als rancuneuze zielenpoot over te komen. Wie geschoren wordt kan maar beter stilzitten. Maar ja, tot zover de theorie.
Een andere hoofdredacteur kwam, nadat hij zich van mij had ontdaan, in een duidelijk neerwaartse carrièrespiraal. Zijn opmerking tijdens het ontslaggesprek dat het nog best moeilijk was om een Echt Bekende Nederlander als opvolger te strikken, zal, zo wil ik graag geloven, zijn karma niet hebben opgepoetst.
Ook opmerkelijk was het chefje, dat helemaal was vergeten mij van het ontslag op de hoogte te stellen. Toen hij mij uiteindelijk toch aan de lijn kreeg, meldde hij monter: ‘Ja, er is iets fout gegaan, maar dit houdt mij ook scherp.’
Daar kan je toch eigenlijk alleen nog maar om lachen.
Tot zover de krenten uit mijn ontslagpap. Al deze ontslagen waren, dat begrijpt u wel, net zo onterecht als de bovengenoemde trainerswisselingen. Ontslag is vaak louter Bühne-gedoe, apenrotsgedrag, publiciteit, ja zelfs entertainment. Zo kan ontslag zelfs lucratief zijn. Kan. Ik kreeg alleen de zak, geen geld.