Elke week bespreekt Marcel Verreck in Den Haag Centraal heden en verleden van een bijzondere Haagse plek.
Nu mijn zoon met zijn tevreden slaapgedrag mijn nachtrust al tijden niet meer verstoort, heb ik toch weer nieuwe wegen gevonden die voeren tot ongebreideld nachtbraken. Het giftige codewoord is YouTube, de onbegrensde vergaarbak van muzieklekkers. Het zijn niet alleen de liedjes, maar ook de bijbehorende interviews, de ‘zeldzame fragmenten’ (met 1 miljoen hits!) en soms zelfs het aandoenlijke geknutsel van clipmakers op bekende melodieën.
Tijdens zo’n hinkstapsprongsessie over het net is gaan slapen geen optie en als je uiteindelijk gaat, dan lig je nasidderend van de muzikale overweldiging nog tijden klaarwakker.
Ik deed een dappere poging en probeerde filmpjes met het woord ‘Beatles’ te mijden, maar raakte van de regen in de drup, want ik belandde in het universum van Billy Joel. Een artiest die ik al lang volg, uiteraard een niet al te verre nakomeling van de Liverpoolse Fab Four, met een zeer gevarieerd oeuvre vol klassieke en ook eigentijdse elementen. De tijdgeest klinkt vaak mee in zijn composities en teksten, zoals natuurlijk in het indringende ‘Goodnight Saigon’ maar bijvoorbeeld ook in ‘Leningrad’. Een aanvankelijk wat pompeus klinkend maar toch ontroerend lied over de parallellen tussen de levens van twee ‘Cold War kids’, een voormalige Russische militair die circusclown werd en de Amerikaanse zanger zelf: ‘We never knew what friends we had / until we came to Leningrad.’
Een lied uit 1989, de verwachtingsvolle periode rond de val van de muur. Laten we het weer eens spelen. Joel maakt al een tijd geen nieuwe songs meer, maar geeft, soms worstelend met depressies en drankzucht, nog wel altijd soevereine optredens. Zijn collectie liedjes biedt voldoende materiaal voor wat ze op de Top 2000-kermis de ‘soundtrack van je leven’ noemen. Afgezien van de muzikale rijkdom en de precieze teksten is het vaak ook de emotionele impact waarmee de begaafde zanger ze vertolkt. De lyrische ballade ‘She’s always a woman to me’ laat je glimlachen en tegelijkertijd een stille traan plengen. Zijn initiële lied ‘Piano Man’ maakt weemoedig en optimistisch. Na het neerhalen van de Twin Towers troostte hij de gehavende stad met zijn ‘New York State of Mind’.
Dit zijn de woorden van een fan, zoals bij elke grote artiest zijn er ook genoeg mensen die onwel worden van deze muziek. Dat kan dan in ieder geval helpen met het op tijd naar bed gaan.