Uit straatjes schicht het laatste licht
Want alle winkels gaan om half zes dicht
Er zwaait een koplamp van een fiets
Suizende spaken, verder hoor je niets
Dan de wind, de bomen, hoor je niets
Dan de wind, de bomen

Het muziekkapelletje rilt
En de toren is een reus
Zo zwart, zo stil
Een overkill
Aan zwerk, de lichtblauwe streep
Die je nog boven de toren zag
Is het litteken van de dag

Ik glij voorzichtig over straat
Daar is het lichtje van de giromaat
Ik voel de hagel in mijn nek
Vertrouwd en koud, precies die ene plek

Er is geen Zeeuw meer buitenshuis
Dikke gordijnen, flikkering, de buis
Er is een wonder in de maak
Ik ben alleen op de planeet geraakt
In Zierikzee
Alleen op de planeet in Zierikzee

En ik dwarrel door de sneeuw
En ik kom buiten de stad
Zo groots, zo stil
Een overkill
Aan zwart, zo mooi, zo alleen
Maar kijk, daar staat op de dijk
Een telefooncel
Licht uit de hemel

Ontroerd maar ook gerustgesteld
Heb ik uiteindelijk niet naar huis gebeld
Het begin van winter vier ik mee
Half november, Zierikzee