07-02-2001		Column Metro ER MOET MEER SPORT OP DE TELEVISIE In mijn video?archief (een kartonnen doos met een mud tapes) heb ik een band die ik altijd zal bewaren en koesteren. Het betreft een opname van een interview dat presentator Leo Driessen met mij had voor de beroemde zender Sport 7. Dit geruchtmakende kanaal ?'we gaan iets nieuws doen! ?werd in de beginfase van zijn zo korte bestaan ongecodeerd doorgegeven, opdat de kijker c.q. consument 'er aan kon wennen.'Om dan vervolgens slaafs zo'n kansarme decoder aan te schaffen. Tot zover de theorie. De rest van de geschiedenis is bekend. Maar dankzij die ongescrambelde periode heb ik mijzelf dus in deze legendarische, bijna unieke setting op de video. Ik werd geïnterviewd als cabaretier, maar natuurlijk ook als sportkenner en voetbalexpert, want lezers, ik weet een hoop overbodige details over onze volkssport. Ik deelde het Sport 7?bankstel met oud?coryfee Peter Houtman, die zichzelf, hoewel hij nog ouder was dan ik, nog steeds zag als oplossing voor het eeuwige spitsenprobleem van Feyenoord. En Peter had recht van spreken, want hij was een aantal jaren zelf het spitsenprobleem van Feyenoord geweest. Het wekt geen verbazing dat deze vriendelijke en vrolijke Rotterdammer inmiddels stadionspeaker in De Kuip is, want voor deze functie is absoluut een optimistisch karakter vereist. En als actief voetballer zou Houtman nu nog de oplossing van het spitsenprobleem bij Ajax kunnen zijn. Het is in ieder geval, in tegenstelling tot de immer wenende Machlas, een speler die blijft lachen na het rituele kansenmissen. Tja, Sport 7, ik heb er na afloop van het interview nog een geweldige middag beleefd. Alle wedstrijden kwamen op verschillende schermen binnen (er werden toen nog ?gek genoeg? meerdere wedstrijden op één dag gespeeld) en ik heb op de redactie zitten kijken met mijn helden Wim Kieft en Willem van Hanegem. Willem van Hanegem, what a guy! Magistrale voetballer. Na Johan Cruijff mijn absolute favoriet, maar ook de oervader van de Nederlandse voetbalhumor. 'De Kromme' is altijd scherp, hetgeen hij die middag bewees toen de boomlange, met een gigantisch reukorgaan uitgeruste Rene Eykelkamp op onheuse wij ze ten val werd gebracht. Eykelkamp lag op zijn buik, hoofd voorover in het gras. Willem, bezorgd: 'Als ze hem nou maar voorzichtig overeind trekken, anders haalt?ie met zijn neus de hele grasmat open.' (Het was in de tijd dat er in stadions nog grasmatten lagen.) Sport 7 ging ter ziele, maar de teerling was geworpen. Inmiddels zijn er per dag 39 Sportjournaals op de publieke zenders, brengt SBS6 live wedstrijden uit de Toto divisie ('Hoera, vanavond Helmond Sport?Veendam!"), is er vrijwel dagelijks Champions League corvee en vond ik mijzelf laatst midden in de nacht terug voor het scherm, waarop de klassieker Pocatepetl Boys ? Fatwah United live werd uitgezonden. Ook worden wij op alle zenders voortdurend getrakteerd op sfeerreportages en diepte-interviews met trainers, speler en terreinknechten, als de heren sportfilosofen zich tenminste verwaardigen iets ?kosteloos!? in de trillend opgehouden microfoon van de kruipende verslaggever te snauwen. Had je vroeger dus één Sport 7?zender, nu heb je minstens 7 sportzenders. Want sport scoort en zelfs ook de publieke omroepen (die eigenlijk in die ratrace niet mee zouden moeten doen) trekken de beurs en overspoelen de onverzadigbare kijker met sport. Favoriet zijn sporten waarin Oranje goed is, zoals korfballen en schaatsen (volleybal en darten dreigen te worden afgevoerd). Dat zijn dus meestal sporten waarin andere landen nauwelijks meedoen, al wordt er voor de vorm zo af en toe een Hollandse tweede garnituur schaatser tot Oostenrijker of Spanjaard genaturaliseerd. Denk echter niet, lezer, dat ik ongelukkig ben met deze overdaad aan sport. Er moet juist meer sport op de televisie komen. Mijn verzadigingspunt is nagenoeg bereikt. Nog even en ik wend mij definitief af van al deze tijdverslindende geneugten. En dan zal ik weer boeken gaan lezen, mooie muziek gaan luisteren en -wie weet- leuke dingen met andere mensen gaan doen. Ruim baan dus voor die live coverage van het Wereldkampioenschap Mens-erger-je-niet! Marcel Verreck