Tijdens de voorstelling ‘De weg naar huis’ van Frauenfelder & Verreck, afgelopen zaterdag 14 maart in Theater Dakota, vond, zoals te doen gebruikelijk clandestien, het (inmiddels vierde) Haags Boekballetje plaats. Verraste doch willige toeschouwers leverden in totaal 86 door henzelf met woorden versierde pingpongballetjes in. Van deze woorden fabriceer ik traditiegetrouw het Haags Boekenballetje-gedicht. Het thema was ook dit jaar uiteraard dat van de Boekenweek: de (literaire) waanzin. De volgende woorden/woordcombinaties, alfabetisch gerangschikt, heb ik weten te ontcijferen:
alleen
beach concert
behoefte
bitterballetje
blind
blijdschap
ciao!
Dakota (2x)
de verbrande tepel
de Vloek
de waan
door
draakje
Drenthe
flubber
gekte
geluk
gènâg
Gemma
Germanij
gladiool
grote blij
haagse bralbal
hemel
hope
hopjesfeest
hotemetoten
hysterie
ik wil
IS
isoleercel van Parnassia
jihadist
kneiter
knol
koffieboon
krankzinnig
leef!
leeg
leipkees
liefde
literaar
Lorenzo
maak er wat van
mafkees
meeuw
Michel
mooi
mooi Den Haag
mooie wereld in de zon
nar 2015
overslaan
papa
pier 32
pillen
piraatjes
samen
schele kakketoe
slaapmaten
Stan Laurel 125
stipjes tandpasta
supergekte
te gek
Ton de Kleijn
top (2x)
twaalf
tyltylcentrum
van Den Haag naar Amsterdam
veenzand
vergegratiseerd
verwarring
vrede
vriendschap
vroeger
vrijheid
waanzinnig mooi!
waanzonder
wereld
witte vogel
woest aantrekkelijk
zee (2x)
zininwaar
zot
zottie 12.9.15
Dank aan alle deelnemers. Hier volgt het gedicht, dat uit het Haagse poëtisch universum is opgeweld. Ik was slechts de regisseur, het gedicht schreef zichzelf en bevat derhalve ook een niet mis te verstane boodschap. De aangeleverde woorden zijn vetgedrukt. Veel leesplezier!
Haags Boekenballetje-gedicht 2015
In mooi Den Haag heerst hysterie, verwarring, waar is de vrede van vroeger?
Zo ziet ook de meeuw, witte vogel vanuit de hemel, die zwoeger
Dit draakje, deze jihadist van IS en papa der piraatjes
Schreeuwt: leef! Ik wil een bitterballetje, geen pillen of flubberpraatjes
Vrijheid, blijdschap, vriendschap, geluk, daar moet het naar toe
Van de zee naar dit hopjesfeest, zot als een schele kakketoe
Beach concert bij pier 32, woest aantrekkelijk, maak er wat van
Waanzinnig mooi! samen met slaapmaten bij de zee, zoals een haagse bralbal kan
Mooie wereld in de zon, wolken als stipjes tandpasta, alleen in de lucht
Boven de waan van de wereld, dakota’s boven het gekte-gerucht
Grote blij, supergekte, top, hope, liefde, te gek en zo mooi
De verbrande tepel, als koffieboon bruin, het veenzand lijkt top, maar het is ook een zooi
Want twaalf hotemetoten, kneiter–blind, zeggen ciao! tegen de Vloek
Nu moeten Lorenzo, Ton de Kleijn, Gemma en Michel naar iets anders op zoek
Welke Zottie 12.9.15, welke leipkees, welke gladiool heeft dit bedacht?
Van Den Haag naar Amsterdam, Drenthe? Germanij? Is dat wat hen wacht?
De isoleercel van Parnassia? Naar het tyltylcentrum? Of vergegratiseerd?
Of waanzonder, zininwaar, mafkees-woorden met leeg begrip, maar vast heel verkeerd
Stan Laurel 125, nar 2015, leuk literaar maar gènâg is deze behoefte niet
Door met de knol, leve Water & Brood!, overslaan dit krankzinnig verdriet!
Marcel Verreck