Elke week bespreekt Marcel Verreck in Den Haag Centraal heden en verleden van een bijzondere Haagse plek.
Lieve Debby,
Wat een ongezellig gedoe bij Omroep West vorige week! Jij ging ontslag nemen omdat directeur Gerard Milo bovenop zijn riante jaarvergoeding een vette bonus kreeg. Een mooi statement. In deze tijden van schaarste bij de publieke omroep is het binnen hengelen van zo’n bonus geen vrolijk stemmend signaal. Dat jij daar stelling tegen nam, vond ik moedig en het bevestigde wat ik altijd al heb gedacht: je bent een lieve, warme vrouw, maar je weet wat je wilt.
We kennen elkaar natuurlijk ook, want ik ben in jouw ochtendprogramma ‘Debby en haar mannen’ een tijdje één van die mannen geweest. Compleet met foto op de website en ingelijst in de studio van Omroep West. Ik had zelfs een zendertje met mijn eigen naam erop. Het was een leuke tijd. De redactie kwam telkens met verrassende gasten. De ochtend was voorbij voor we het wisten.
In later jaren zag ik het programma nog weleens, dan zat je daar nog steeds monter, ondanks het feit dat die eeuwige bezuinigingen een stempel op de show drukten. Omroep West, en dat valt te prijzen, bleef jouw programma overeind houden, want stagiaires kunnen ook best veel.
Ik was dus trots op jou dat jij even niet de meest geliefde Venus van Milo durfde te zijn. Toen hoorde ik dat jouw idealistische actie ook een pragmatische kant had: je wilde zelf loonsverhoging. Omdat je wilde ‘doorgroeien’.
Lieve Debby, de VVD maakt gebruikt van slagers, knechten die het vuile werk opknappen en daarna beloond worden. Halbe Zeilstra beukte in op de cultuur, onze krullebol met steeds wisselende mitella Sander Dekker moet de publieke omroep slopen. Minder overheid, meer markt. Bij de regionale omroepen heb je veel mensen die er al lang werken. Dat is prima, ze doen waar ze geschikt voor zijn. Anderen zijn naar Hilversum gelokt of incasseren bij de commerciëlen het grote geld.
Lieve Debby, je hebt gelukkig je ontslag inmiddels ingetrokken, koester je plek bij West. Meer geld is er niet en alles is tijdelijk. Neem mij, ik bespeelde alle theaters van het land, columneerde jaren op de radio, was televisiepresentator met meer dan een miljoen kijkers en op een dag was ik niet meer nodig als sidekick op Omroep West. That’s life! Toch ben ik gelukkig. Tot snel!
Veel liefs,
Marcel