Elke week bespreekt Marcel Verreck in Den Haag Centraal heden en verleden van een bijzondere Haagse plek.
Komende zomer gaat journalistensociëteit Nieuwspoort aan de Lange Poten verbouwen. Toen ik er voor het eerst mijn opwachting maakte, was het huidige Nieuwspoort net geconstrueerd. In de slagschaduw van de nieuwe Tweede Kamer. In het zoals je dat dan moet zeggen ‘legendarische oude Nieuwspoort’ ben ik nooit geweest.
Mijn bezoek aan de bovengelegen radio-studio’s sloeg neer in een volgens de regelen der (klein)kunst opgebouwde ‘woede’-monoloog over de aanwezige luxe, die het kritisch volgen van de politieke schurken ernstig zou bemoeilijken. Vooral de ‘fraai betegelde toiletten’ wekten mijn gramschap. Als je zo in de watten werd gelegd, maakte je al snel deel uit van ‘het systeem.’ Ja mensen, daar maakte ik me toen druk over. Een ander fragment uit mijn fillipica luidde: ‘de mensen worden steeds dommer en niemand weet waarom!’ Tja, er werd in ieder geval om gelachen. Of het ook waar is? Ik zou het niet weten. Maar dat is logisch.
Jarenlang was ik vrijwel elke donderdagavond in Nieuwspoort om een tweetal columns te verzorgen voor het politieke programma van de NCRV. De code gebiedt om niet uit de school te klappen over hetgeen er zo allemaal rondom die uitzending voorviel, maar neem van mij aan dat het een leuke tijd was.
Ik zou een en ander kunnen omschrijven als ‘Russische taferelen’, maar dat doe ik nu maar liever even niet, want het schijnt een koude winter te worden en we hebben dat gas blijkbaar hard nodig.
Vorige week was ik er weer eens en ook nu werd het geen vroegertje. Ik heb geprobeerd een aantal journalisten te overtuigen van de legitimiteit van de publieke omroep (‘bij de infrastructuur van ons land horen ook belangrijke communicatiekanalen als televisie en radio, die kan je niet alleen aan de markt overlaten’) en een aantal lieden bespionneerd en zelfs ook gesproken die besluiten mogen nemen over de nijpende problemen van onze tijd.
Maar ja, daar kan ik natuurlijk niets over loslaten. Als u geïnteresseerd bent in de inhoud van deze gesprekken, dan verwijs ik u naar de Amerikaanse regering, als die tenminste weer geopend is, want die hebben afdelingen die van alles op de hoogte zijn. Toch is er één positief aspect aan de activiteiten van die NSA vroeger moesten wij altijd naar de Amerikanen luisteren, nu luisteren ze de hele tijd naar ons.