Elke week bespreekt Marcel Verreck in Den Haag Centraal heden en verleden van een bijzondere Haagse plek.
Een kleine twee jaar geleden schreef ik in deze krant over mijn bezoek aan het verweduwde Paleis Soestdijk. De afgelopen tijd is er van alles bedacht om dit monumentale gebouw een nieuwe bestemming te geven. Theatervoorstellingen in de royale tuinen, tijdelijke exposities en de permanente tentoonstelling van overgebleven ‘koninklijke ouwe meuk.’ Alles van waarde had het paleis inmiddels verlaten, de enig overgebleven toeristische troef was het idee dat deze plek lange tijd de navel van ons koninkrijk was. Maar ook dat had iets ranzigs, ik voelde me daar in die werkkamers van Juliana en Bernhard zoniet beeldenstormer dan wel ramptoerist.
Toen al hingen bij de ingang overzichtsfoto’s met de volgende tekst: ‘Het is voor het eerst in de historie mogelijk dat u uw besloten bedrijfsevent op paleis Soestdijk kunt laten plaatsvinden!’ Mijn conclusie toen: ‘Dan weet je het wel, rijksmonument of niet, daar gaat binnen afzienbare tijd een grote zuil met een M erop in de voortuin geplant worden.’
Zo ver is het nog niet, maar minister Stef Blok (prachtige naam voor iemand die over gebouwen gaat) looft inmiddels een tonnetje uit voor ieder bruikbaar idee om het paleis in de vaart te houden.
Dat geld kan ik wel gebruiken. Dus daar gaan we dan. Zeer voor de handliggend is een asielzoekerscentrum. Die zijn hard nodig en bovendien waren de Oranjes zelf natuurlijk ook asielzoekende allochtonen. De naald bij onze boulevard markeert niet voor niets de plek waar het Koningshuis aanspoelde. Ook uitgeweken Grieken zullen er snel wennen: heerlijk wonen terwijl een ander de kosten betaalt. PVV en quasi-PVV-partijen zullen hier echter geen politieke steun aan geven.
Die zien waarschijnlijk liever een projectontwikkelaar die alles verder laat verkrotten totdat het monument in de Gooise bodem verdwijnt en er op deze prachtige plek luxe woningen kunnen worden neergezet.
De voorgespiegelde lappendeken van bedrijfsevenementen is blijkbaar ook niet profijtelijk geweest, dus dan blijft er, net als bij de Pier, maar één rendabele exploitatiemogelijkheid over: een hotel. Met luxe suites op de beste plekken, budgetkamers in de lakeienverblijfjes en cursuszaaltjes waar agenten kunnen leren arresteren. Inpandige filmzaal en zwembad zijn reeds aanwezig. Voor wandelaars en fitnessfanaten is er die enorme tuin, desgewenst versierd met de inmiddels beroemde Haagse caloriebordjes (‘3 minuten omfietsen, 22 kCal’). En als het echt niet anders kan, in het koetshuis een fastfood-drive-inn met olifantburgers.