(verschenen in Den Haag Centraal van 11-10-18)
De ADO-supporters haalden afgelopen weekend de Studio Sport-samenvatting van de wedstrijd tegen Groningen. Daar stond immers de weerspannige doelman Sergio Padt tussen de palen. Hij is onlangs bij een incident in de trein wegens wanbetaling en opgefokt gedrag in de boeien geslagen. Zo ADO-supporters ergens verstand van hebben, dan zijn het deze zaken. (Geintje, jongens.)
De keeper werd zingend verwelkomd met nieuwbakken hits als ‘Sergio, laat je kaartje zien’ en ‘Olé, olé, hij heeft geen OV.’ Padt deed net of hij niets hoorde, maar moest wel één keer vissen en dat was genoeg voor weer een overwinning van de thuisclub.
Het volgende vers belandde ondertiteld in het wedstrijdverslag:
Daar boven op die berg,
daar woont Sergio Padt,
hij koopt nooit een kaartje,
en hij rijdt liever zwart
Als liefhebber van tribunepoëzie, maar ook als neerlandicus, moet ik even bij deze tekst stilstaan. Op het eerste gezicht lijkt waarlijk rijm hier afwezig, maar in de Haagse tongval speelt, zoals wij weten, de letter ‘r’ een verwaarloosbare rol. Hij wordt ingeslikt, dan wel omgevormd tot een fraaie huig-g. Dat heet brouwen, en dat is natuurlijk ook een woord waar we in Den Haag affiniteit mee hebben.
Zo rijmt Sergio Padt toch bijna op ‘zwagt’. Waarom de doelman op een berg zit, behoort tot de raadselen der poëzie. Groningen staat niet bekend om zijn hoogteverschillen, al dreigen die dankzij de geslonken gasvoorraad wel te ontstaan.
De ADO-supporters lieten in ieder geval op een fraaie manier van zich horen. Dat was vroeger wel anders, maar ‘deze nieuwe situatie wegen we weer opnieuw’, aldus een andere stadgenoot die ons verbaal suf probeert te pingelen. Goed, Robin van Persie kreeg een loflied met als tekst ‘ouwe lul’ (je zal hem trouwens maar in je elftal hebben!) en voor een ongelukkig gevallen Ajax-supporter klonk ‘er ligt een jood in de gracht’, waar normaal gesproken een paard in de gang stond.
Maar verder zijn de Haagse supporters vaak ontroerend actief met bijvoorbeeld een knuffelwerpactie voor ernstig zieke kinderen en het prachtige spandoek van Haagse Harry-schepper Marnix Rueb dat na diens overlijden werd ontrold. Binnenkort zal overigens een filmdocumentaire over Marnix te zien zijn.
Geïnspireerd door deze tribunepoëzie zei ik tegen een Haagse vriend tijdens het ‘Zwingcafé’ in De Nieuwe Regentes dat er niets mooiers is dan samen zingen. Hij wist nog iets mooiers. Ik antwoordde dat je daar ook bij kan zingen.