Nu ging mijn vader dood, we hebben hem begraven
Het was een mooie dag, we stonden bij het graf
De wereld stokte, er viel niet meer door te draven
Zo was het goed, ik vond het helemaal geen straf

Mijn vader was niet oud, hij had nog moeten blijven
Maar hij was ziek, heel ziek, en beter werd hij niet
Dan geldt een andere wet, dat is niet voor te schrijven
Dan is er sprake van een opgelucht verdriet

Ik zag hem strijden in zijn laatste levensdagen
En toen hij ging, heb ik mijn tranen weggeboend
Hij was zo rustig en er was niets meer te vragen
Ik was voor even met mijn eigen dood verzoend

Tekst en muziek: Marcel Verreck
Uit het programma : 'Verreck & Pleijsier In Concert'